{شعری از خودم، تقدیم به شهدای مدافع حرم خصوصا شهید حججی}
مجنون خود کرده ای، لیلای هر محل را
کامل چو معنا کردی، (احلی من العسل) را
بر سایه سار چشمت، (عین الیقین) هویدا
باز آفریده ای باز، حادثه ی ازل را
برعکس قاتل تو، ترسی به چهره دارد
انگشت بر دهان کرد، این سازمان ، ملل را
یاد آوری مقدس ،از یاد یک دفاعی
خارج زراست گویان، کردیو  هر دغل را
جان را به کف نهادی، زینب مدافعت شد
با حرف هستو آسان، باز آورید عمل را
زهراست راضی از تو، یک یاعلی بهایش
با یاحسین دهی سر، بگشاید او بغل را
دادی چو بر یکی سر، گیریو از همو سر
از آن تو سر بلندی، تغییر ده مثل را
در یک کلام ولی، حجت خدای باشی
دادی تو رونمایی، از اصل آن بدل را
فرمود یار یاران، باشیدو با ولایت
دشمن به خواب بیند، وارد کند خلل را
یا رب روانه ام کن، بر راه مستقیمت
راهی که چپ ندارد، پایان ده این جدل را
دوباره شد (جمیلا)، یک (ما رایت الا)
پایان کار ما هم، امضا کن این غزل را